Pe Lang - Colour No.8, 2018, motor, aluminium, colour cards, mechanic parts, 110 x 110 x 11 cm
Nature of Physics
Hans Kooi, Pe Lang, Luis Mille
Private view: September 27, 6:30 - 8:30 pm
Exhibition: 28 September - 17 November, 2018
Maddox Arts, in another collaboration with Galerie Denise René, is delighted to announce a group show featuring works by Hans Kooi, Pe Lang and Luis Mille. These artists explore constructive abstraction resulting in 3D works that combine principles of mechanics, psychics, electronics, sound, magnetism and movement with elegance and finesse.
Hans Kooi’s work focuses on the infinite movement of nature using movement as a true phenomenon and as an optical illusion. By incorporating a magnet inside different shapes and materials, Kooi is creating works with magnetic fields that question the idea of stability. His sculptures are at the border between nature and technical sciences. By using magnetism, Hans Kooi is searching for something between balance and disorientation, attraction and repulsion.
The work of Luis Mille consists of light three-dimensional sculptures that are made of powder-coated aluminium and synthetic strings that play with space and tension. His sculptures are made with multiple strings that are arranged according to different orientations, constructed by fragile synthetic lines, following a rigorous geometric logic. The sculpted volumes expand as the components detach from the body of the work to intensify the contrast with the voids. The artworks create new spatial dynamics where poetic intention is manifested in a subtle but intense way.
Swiss artist Pe Lang has a background in electronics, computer programming and experimental music. In his works he is using psychics and electronics as the main medium, emphasizing the role of the observer and inviting us to rethink the notion of technology. Lang consistently challenges the idea of a fixed, immutable reality by exploring the boundaries of possibilities.
Hans Kooi - No.6, 2016, wood, magnets, acrylic, 56 cm diameter, 148 cm height
Luis Mille - Flexometria en Tensions No.4, 2017, painted aluminium and synthetic string, dimensions variable
Puerta Roja Gallery Hong Kong, 2018
Galerie Denise René 2017
Art Brussels 2016
ARCO Madrid 2016
Galerie Denise René 2015
ART Basel 2015
Sculpture Number: 4/2015
Dimensions: Height 150 cm, Width 100 cm, Depth 26 cm
Materials: Wood, magnetism, acryl, drawing on canvas
Kennismaking met de heer Rudy Oxenaar, voormalig directeur Kröller-Müller museum.
Bij het inventariseren van mijn werk in het depot van mijn atelier kwam er een serie werk tevoorschijn die ik de moeite waard vind om opnieuw onder de aandacht te brengen. Het werk gaat vergezeld van een ‘anekdote’ die mij op dat moment ook te binnen schoot.
Het gaat hier over een aantal beelden uit de periode 1977 – 1982 die ik destijds omschreef als plus plus, min min. ( ++-- ). Afstotende magneten door het tegenover elkaar plaatsen van de + polen dan wel de – polen.
Vrijstaande houten elementen die elkaar in balans houden
door in de vorm verwerkte magneten die elkaar over en weer afstoten.
Als een losstaand element door aanraking in beweging wordt gebracht,
komt dit uiteindelijk weer in zijn oorspronkelijke positie tot stilstand.
De magnetische krachten en het hout zorgen ervoor
dat in deze beelden technologie en natuur samen vallen.
Foto: Cary Markerink
In mijn toenmalig atelier in het Henkespand in Delfshaven, Rotterdam plaatste ik destijds ook magneten in de muren waartegen losstaande elementen balanceerden. Een van de magneten zit daar trouwens nog steeds. De huidige gebruiker van de ruimte ontdekte dit jaren geleden toen hij de muur aan het schilderen was. De kwast, waar metaal in was verwerkt, werd namelijk tegen de muur getrokken. Verbazing alom!
Het was ook in dit atelier waar ik in 1981 voor het eerst kennis maakte
met de toenmalige directeur van het Kröller-Müller museum
de heer Rudy Oxenaar.
Tijdens dit bezoek deed zich een hilarisch moment voor.
Het was op een koude winterse ochtend toen de heer Oxenaar mij kwam bezoeken. Ik was nerveus en zag erg op tegen dit bezoek. Het werd er niet beter op toen hij in mijn atelier was. Hij bleek namelijk nogal zwijgzaam, en het ijsberen van hem door mijn atelier maakte het voor mij bepaald niet makkelijker.
Gelijktijdig stond er voor mijn buitendeur een auto met draaiende motor;
de uitlaatgassen en het geluid drongen mijn atelier binnen.
Dit werd mij uiteindelijk te gortig,
en ik vroeg de heer Oxenaar of hij mij even wilde excuseren.
Ik ging naar buiten en voor mijn deur stond een taxi
waarin de chauffeur een krantje zat te lezen.
Ik vroeg hem vriendelijk,
na uitleg te hebben gegeven waar ik overlast van had,
zijn motor af te zetten of te vertrekken.
Dit weigerde hij en ik ontstak in woede,
en verzekerde hem dat ik dan een prop in zijn uitlaat ging stoppen.
De sfeer werd er niet beter op.
Gelukkig vertrok er even verderop iemand met zijn auto
en vertrok hij alsnog.
De zenuwen waren bij mij inmiddels wel verdwenen zodat ik bij binnenkomst de heer Oxenaar liet weten dat ik die klootzak van een chauffeur met zijn stinkauto had weggestuurd.
Hij zei: “Ja Hans ik heb alles kunnen volgen, maar het was wel mijn taxi”!
We zijn in schaterlachen uitgebarsten en het ijs was gebroken.
Die ochtend werd mijn eerste beeld voor de collectie van het Kröller-Müller aangekocht. En in 1986 een tweede.
Hans Kooi december 2013
Shoes Or No Shoes-Museum
Zo’n vijf jaar geleden werd ik benaderd door Veerle Swenters van het Shoes or no Shoes-Museum in het Belgische Kruishoutem. Of ik bereid was om een paar door mij gedragen of bewerkte schoenen af te staan voor de ‘artist’ collectie van het echtpaar Pierre Bogaerts en Veerle Swenters.
Veerle hield vol en na jarenlang aandringen in de vorm van mailtjes,
telefoontjes en het toesturen van een CD en boek
ging ik uiteindelijk overstag.
De aanleiding om dit te doen
was het grappige telefoontje van Veerle begin 2012.
Zij waren binnenkort in de buurt (Düsseldorf!)
en kon dan op de terugweg heel goed even langs Lekkerkerk.
Of ze dan langs mocht komen, en of ik dan ook schoenen wilde afstaan.
Van deze vrouw kom ik nooit af realiseerde ik mij en besloot haar te ontvangen. Maar wat nu? Zo maar schoenen afstaan zag ik niet zitten.
Met een knipoog naar het verleden besloot ik iets met klompen te gaan doen.
Die gebruikte ik namelijk in mijn jeugd
en ook later als isolatie in een koud atelier.
Ik schafte klompen aan
bij klompenmakerij van de familie van Zwienen in Lekkerkerk,
het dorp waar ik ben opgegroeid en nog steeds een atelier heb.
De klompen in mijn maat 45 zijn gemaakt van populierenhout.
In de stijl van mijn werk maakte ik ze magnetisch
en plaatste dit in een aluminium omlijsting.
Dit geheel werd geplaatst
op een vurenhouten sokkel uit Bråstad/Arendal in Noorwegen.
Een plek die mij dierbaar is,
en waar ik vele jaren heb gewerkt.
En ook menige vriend en collega van Lekkerkerkse klompen heb voorzien!
Het bezoek van Veerle met echtgenoot Pierre was bijzonder. Met name het enthousiasme waarmee zij over hun schoenenpassie en collectie vertelden. Ik complimenteerde Veerle met haar vasthoudendheid en Pierre met zijn positief stalkende vrouw.
Ik raad iedereen aan deze bijzondere collectie en geweldige mensen te bezoeken in Kruishoutem in België.
Ik heb met veel plezier een bijdrage geleverd!
Hans Kooi
Collectienr.: 1471
Gedateerd: 4 april 2012
www.shoesornoshoes.com
p.s. Is het in deze tijd niet een idee om klompen te gaan dragen?
Duurzaam!
19-27 january 2013 Tour & Taxis Brussels Belgium
BRAFA 2013 Michel Rooryck Gallery
www.brafa.be
